Poniższy tekst ma być zachętą do zwiedzenia Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew. Jest to jeden z czterech kompleksów londyńskich, które zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Stało się to zapewne z tego względu, iż w tym ogromnym ogrodowym kompleksie znajdziemy także orientalną pogodę, nieużywany już dziś historyczny Pałac Królewski, właściwy ogród botaniczny i galerie sztuki. Królewskie Ogrody leżą nieco na wschód od centrum Londynu, Komunikacja publiczna umożliwi nam dotarcie tam w ciągu 40 minut.

Od sielskiego zaścianka do królewskiej rezydencji

Warto wiedzieć, iż w sąsiadującym z Kew Richmond rezydował ten angielski średniowieczny monarcha, który wsławił się najkrwawszymi potyczkami ze Szkotami. Zaś jeszcze bardziej znany nie tylko w angielskiej historii król Henryk VIII obrał sobie Richmond właśnie, za ulubione miejsce wypoczynku letniego. Co spowodowało powstanie licznych dworskich rezydencji, także w sąsiednim Kew.Rodzina królewska po pewnym czasie odkupiła jeden z wybudowanych tam pałaców i uczyniła z niego swoją stałą rezydencję. Słynne na cały świat ogrody powstaną w tym miejscu w roku 1759 z inicjatywy matki przyszłego Jerzego III, księżnej Walii Augusty. Dyrektorem tego ogrodu został William Aiton. Zaś projektantem został najsławniejszy brytyjski projektant ogrodów William Chambers. Wkrótce ogrody poszerzyły swój zasięg, zaś powstałe tam budowle były wielokrotnie kopiowane przez ogrodników innych dworów Europy. Jego pielęgnacji księżna Augusta poświęciła całe swoje życie, pragnęła umieścić w nim egzotyczne rośliny i zwierzęta, a zatrudniony przez nią Chambers najprawdopodobniej to pragnienie podzielał. Jego zasługi są jeszcze większe, gdyż będąc nauczycielem Jerzego III, to najprawdopodobniej on zaszczepi w nim miłość do architektury. Przypuszcza się, iż to właśnie młode Jerzy zaprojektował nieistniejącą już dziś świątynie Zwycięstwa. I zapewne z tych wszystkich powodów Chambers otrzymał w 1766 roku tytuł architekta króla. Sami Jerzy IIIogród uwielbiał, rozbudował go znacznie, gromadząc największą w ówczesnym świecie kolekcję roślin.

Placówka badawcza udostępniana publiczności

To właśnie stało się udziałem Kew Gardens – placówką badawczą były od zawsze zaś udostępniane publiczności, zaczęły być od roku 1840, z chwilą przekazania rządowi. W XIX wieku przybyło też do oglądania kilka budowli, będących klasycznymi przykładami budownictwa epoki wiktoriańskiej.

Dodaj komentarz